over Haast en zo

Geachte lezers die t nog volhouden,

Na lange omzwervingen, veel kilometers in de banden, aangekomen in Mount Cook National Park. Een schitterende bergachtige omgeving, zonnig en sneeuw op de toppen. Ook wel Aoraki genoemd, naar een jonge Maori die volgens de legende met zijn broers in zijn kano gestrand was, op het gekantelde wrak was geklommen en door de zuiderwind bevroren tot steen. Een ander verhaal gaat dat de bergen hier 2 miljoen jaar geleden gevormd zijn door gletsjerbewegingen. Maar dat geloven we natuurlijk niet. Momenteel zitten we niet eens verder dan zo'n 100 km van de lokatie van onze laatste update vandaan, ECHTER! Wegen hier moeten om bergen heen, wil je alles zien dan zul je om moeten rijden. Hebben dus alweer een enorme lus erop zitten. Zo zijn we na Franz Josef naar Queenstown gereden. De weg van Haast (treffend!) naar Wanaka was voor mij (Giel) de mooiste rit die ik hier tot nu toe heb mogen maken. Queenstown wordt ook wel de 'activity-capital of the world' genoemd. Het doet zeker de naam eer aan en wij zijn er dan ook met al ons enthousiasme ingedoken. In 4 zeer zonnige dagen hebben we beiden een skydive gemaakt, gecanyoningd door een wilde rivier en een bungy gemaakt van de oudste bungy-brug van de wereld. Met head-dip in de rivier! Veel adrenaline gevoeld die paar dagen! Zeer goed gestapt ook. De hottub met geweldig uitzicht over een vallei mocht er ook wezen. Met een beetje pijn in het hart hebben we Queenstown achter ons gelaten en zijn we naar Milford Sound (zuid-west) gereden. Hier regent het bijna altijd (8-10m per jaar) en dus ook toen wij er waren. Wel een geweldig spel tussen de wolken, de besneeuwde bergen, de regen, de zon, het water, regenbogen en onze boot! Helemaal niet erg dus, dat slechte weer. Vonden de zeeleeuwen, pinguins en dolfijnen ook! In de Sounds (wat feitelijk een fjord is, maar niet zo heet omdat de persoon die de naam mocht bedenken het verschil zelf ook niet wist) hebben we ook nog gehiked. Schitterende wandeling door hele natte en supergroene bush naar het adembenemende Lake Marian. Best pittig maar zeker meer dan de moeite waard. Dezelfde dag in 1 ruk door gecruised naar Dunedin (zuidoost), leuk studentenstadje. Hebben de 'moet-je-gezien-hebben' Cadbury Chocolate Factory bezocht en de Speights bierbrouwerij. Voelden ons enorme toeristen, zoals t hoort. Was echter allebei zeer lekker!! Hebben 't er verder lekker van genomen met 'awardwinning' Fish 'n Chips, eten bij de Thai en naar de movies. Vanmorgen heeft ons racemonster Baldwin Street, de steilste weg ter wereld (38,5 gr) bedwongen. Ook bijna recht omhoog gaat ie zoals ie eruit ziet. Als een streep. Ook maar als een streep weer naar 't westen gereden en nu dus in Aoraki/Mt Cook. 'Pull over please, sir' is helaas een logisch maar onvermijdelijk gevolg.. en zo kreeg Bas zijn eerste speed-ticket. In Nieuw-Zeeland, dat kunnen weinig mensen zeggen.. haha! We lachen er dan ook maar om. Hier in Mt Cook genieten we van de blauwste bergmeren die we ooit gezien hebben en gaan we die nu maar eens van dichtbij bekijken. Even een bergwandelingetje inplannen dus, dan raken we ons welvaartsbuikje misschien echt (voor ff) kwijt. Na Mt Cook gaan we waarschijnlijk via Lake Tekapo rustig richting Christchurch en misschien Kaikura, en wie weet kunnen we dan nog n klein biertje drinken met keesenlies.waarbenjij.nu!
Tot laterz! B+M