Het zuiden

We zijn in het zuiden! Dus.

Vanuit Wellington naar Picton gevaren in 4 uur, en inderdaad, de trip is mooi door de 'sounds'. In Picton het naar hostel 'The Villa' gereden, een geweldig hostel bleek met veel ruimtes om te relaxen en een gratis hot tub! Inmiddels zoeken we de hostels er op uit.
De volgende dag zijn we gaan vissen en heeft Giel zijn eerste vis in zijn leven gevangen. Deze (en 2 anderen) hebben we die avond gezellig opgegeten. Natuurlijk is een wijnproeverij zeer van toepassing bij de 'Marlborough Wijngaarden' Een gezellige dame heeft ons als enige gasten meegenomen naar een aantal Wineries. We hebben alle beginnersvragen mogen afvuren en ik heb geleerd dat Merlot niet zoet is. Omdat we bijna geen wijn hebben uitgespuugd, konden we na vier (van de vijf) Wineries weer naar huis. Moeten we nog eens doen dus!

We hebben natuurlijk ook een track gelopen, niet Abeltje Tasman, maar Queen Charlotte (maar ze was er niet). Twee dagen, met alle camping gear in de backpack, ik 9kg, Giel 11Kg, rondsjokken. De beloning (want die moet er voor mij natuurlijk zijn) was de eerste nacht kamperen bovenop ee bergkam, alleen wij met de natuur. Maar zeker ook de tweede dag: Lochmara's Lodge. Dit is een luxe lodge in een strakke baai. Ze hadden net een nieuw restaurant geopend, dus we hebben 150 euro verspijkerd (omdat we ineens verstand van wijn hadden).

Na een goede nacht op een boxspring zijn we terug naar Picton gebracht met de watertaxi, en direct naar Nelson gereden. Daar een nachtje gebleven en toen doorgereden naar Punakaiki . Tijdens de rit hebben we op een afgelegen highway rest area onze wagen verftechnisch voltooid. De bumpers moesten nog namelijk. Rustige avond gehad, wel kennis gemaakt met sandflies (= mug gedeeld door twee, altijd actief en jeukbultjes)

Op 4 november de beroemde Pancake Rocks bekeken, want daarom staat Punakaiki op de kaart. Ik moet zeggen dat ik door de scenery-overkill dit soort dingen een beetje mah begin te vinden. Dit zeg ik natuurlijk niet tegen Giel. En hij ook niet tegen mij, dus er komen er nog een paar langs straks.

Na deze stenen doorgereden naar Okarito, want daar is het mogelijk om te kayaken in een mooie lagoon. Giel had het plan dit 2 dagen te doen en dan weer een dag 'in the middle of nowhere' te blijven. Dit plan hebben we dus uitgevoerd! Na een dag wachten op het weer (het waaide te hard) hebben we lekker op het water gepeddeld. Erg mooie lagoon, aan de ene kant de zee en aan de andere kant riviertjes uit de bergen. Daartussen allemaal beschermde vogelsoorten en ander gespuis. Na 5 uur kayakken gingen we maar eens op zoek naar onze camping in the middle of nowhere. Echter, we konden the middle of nowhere nergens vinden. Dat was op zich niet zo erg, maar het was wel bijna eb. Uiteindelijk hebben Giel en ik ongeveer 2 uur onze kayak door de modder gesleept, a new dimension to this sport.
De campingspot was zeker de moeite waard, met aan de ene kant uitzicht op de bergen en aan de andere kant 10km eigen strand met een zonsondergang erbij!

Na een rustig nachtje geslapen te hebben zijn we teruggepeddeld en in de auto naar Franz Jozef gereden, alwaar een gletsjer rondwaardt (2cm per dag). We mochten meteen mee met de bus, waar 60 man in zaten, allemaal hetzelfde gekleed. We kruipen tegen het toeristenseizoen aan merken we. Rondje rondgestampt op het ijs, best interessant en uitdagend. Alleen onze trip ging niet zo ver en we moesten veel wachten op andere groepen. Het was teveel moeite om twee paadjes uit te hakken, blijkbaar :)

Straks op reis naar Wanaka of Queenstown, voor de bungee en skydive, mits de elementen (finance & weather) dit toelaten.

Kia Toedels!